De donderdagavond

Eva Doornbos Uncategorized

Het werd een lange, hele lange donderdagavond. Normaal gesproken kun je het verslag na afloop van de partijen nog dezelfde avond nog schrijven, maar dat kon nu niet want de donderdagavond was al lang en breed voorbij voordat de laatste bal geslagen was. Dus dan maar op de vroege vrijdagmorgen met een bakje koffie erbij het verslag schrijven.

Het was een drukke donderdagavond. Er stonden in totaal 9 partijen op het programma. Dus dat het laat zou worden, stond vooraf eigenlijk al wel vast. Om 19:00 uur startten er een 3-tal partijen. 

De debuterende Dionne speelde tegen Hetty, Bas speelde tegen Roel en Taco tegen Laurens. 

Dionne speelde haar 2e partij op dit enkeltoernooi. Ze had zich voorgenomen om Hetty goed tegenstand te bieden en dat deed ze ook, maar Hetty loopt al wat langer mee en dat weet Dionne nu ook. Nadat ze de eerste set met 6-0 verloren had en in de 2e set al snel op achterstand kwam, wilde ze in ieder geval voor een game gaan. Ze was er een aantal keren dichtbij, maar het lukte haar maar niet om die ene game te maken zodat ze met 6–0, 6-0 huiswaarts kon keren.

Bas en Roel speelden op baan 1. Roel had klaarblijkelijk de klussenmiddag nog in de benen want hij kwam moeizaam uit de startblokken. Voordat hij het in de gaten had stond er een 6-0 stand op het scorebord voor een soeverein spelende Bas. In de 2e set kreeg Bas duidelijk meer tegenstand. Hij kwam zelfs op achterstand te staan (2-1), maar deze achterstand wist hij toch weer ongedaan weten te maken  waardoor ook de 2e set (6-3) naar Bas ging.

Taco en Laurens speelden op baan 2. De eerste set ging lang gelijk op, maar in de slotfase wist Laurens de set alsnog naar zich toe te trekken met 6-4. De 2e set was beduidend minder spannend. Laurens had het geluk dat Taco vaak de backhand van Laurens opzocht, een backhand die bij Laurens beduidend beter is dan zijn voorhand. Hij maakte daar veel punten mee waardoor hij ook de 2e set wist te winnen, 6-1. Als beloning mocht Laurens na afloop op het terras op de bank met toestemming van Steven samen met Sylvia onder 1 kleedje zitten.

Om 20:30 begon de 2e rondepartijen. Op baan 1 speelde Daan tegen Cees, onze nieuwe voorzitter. Daan vloog voortvarend uit de  startblokken en voordat Cees het door had stond hij al met 3-0 achter. 

Setwinst lag voor Daan voor het oprapen, maar Cees dacht daar toch anders over, kwam goed terug en trok op het eind van de set zelfs alsnog aan het langste eind, 6-4. In de 2e set weer een hoop mooie rally’s waarbij op de bepalende momenten het punt vaak naar Cees toe ging. Dit leverde hem met 6-2 de partijwinst op.

Huub speelde tegen Arnoud. Vooraf voor Huub eigenlijk al bijna onmogelijke opgave want Arnoud is DE titelkandidaat dit jaar. Als je bij de bookmakers je geld op Arnoud zet, levert dat nagenoeg niets op. 

Toch kreeg Arnoud het niet cadeau want zeker in de eerste set gaf Huub uitstekend partij. Hij haakte nog lang aan, maar moest in Arnoud toch zijn meerdere erkennen, 6-4. De 2e set was beduidend minder spannend en ging ook naar Arnoud, nu met 6-2.

Sabrina speelde op baan 3 tegen Bonne. Bonne deed stinkend haar best, maar tegen Sabrina, een speelster met heel veel wedstrijdervaring bleek dat vanavond niet voldoende. Je speelt zo goed als je tegenstander het toe laat en klaarblijkelijk liet Sabrina vanavond niet zoveel toe want een na afloop toch wel ontevreden Bonne kwam niet verder dan 2 keer een 6-1 set verlies. Winst dus voor Sabrina.

Om 10:00 uur stonden er nog 3 wedstrijden op de rol. Het zouden 3 hele spannende partijen worden waarin de laatste bal pas ver na twaalven geslagen werd. Een deel van het talrijke publiek, in ieder geval zij die vrijdag nog moesten werken, was inmiddels al huiswaarts gekeerd. En zij hebben echt wat gemist.

Een technisch goed spelende Raoul speelde een goede eerste set. Hoewel Robin hem deze zeker niet cadeau deed was deze wel voor Raoul, 7-5. Maar Robin houdt niet van verliezen. In de 2e set kwam hij sterk terug en won deze overtuigend met 6-2. Inmiddels had de partij heel wat energie van beide spelers gevraagd, maar blijkbaar wel iets meer bij Raoul dan bij Robin want ook in de supertiebreak bleek Robin de sterkste. Robin won deze met 10-5. Partijwinst dus voor Robin.

Het woordje lichaamstaal viel gisteravond ook een paar keer. Lichaamstaal zegt veel over een speler. Dat zag je al een beetje bij de partij tussen Raoul en Robin en nog veel meer in de partij tussen Marcel en Branco (daarover later meer), maar in de partij tussen Sander en Joost zag je daar echt niets van. Beide spelers hebben een heel groot loopvermogen en omdat ze beiden vaak voor de lange rally’s gingen, moesten ze noodgedwongen ook heel veel gebruik maken van hun grote loopvermogen. Joost pakte de eerste set met 6-3 en Sander de 2e set met 6-2. Dus een supertiebreak. Het werd echt een supertiebreak met kansen over en weer. Zowel Joost als Sander kwamen op matchpoint, maar alleen Sander wist er daar een van te benutten. Bij een 12-11 voorsprong maakte hij het beslissende punt.

Dan de laatste partij van de avond. De jeugdige Branco speelde tegen de zeer ervaren Marcel. En deze ervaring bleek Marcel uiteindelijk ook echt nodig te hebben. Een ding wist Marcel vooraf, hij moest Branco niet in zijn spel laten komen want als Branco het spel mocht bepalen zou hij ongetwijfeld aan het kortste eind trekken. Dat lukte hem lang maar naarmate de partij vorderde had hij daar steeds meer moeite mee. De 1e set gaf de routine de doorslag. Deze set ging naar Marcel met 6-3. 

In de 2e set haakte Branco vanaf het begin af aan goed aan maar juist bij een 3-4 achterstand, leverde hij zijn slechtste game van de avond af en kwam op een 3-5 achterstand te staan. 

Maar juist bij deze achterstand herpakte Branco zich knap en kwam sterk, heel sterk terug. Hij kreeg steeds meer vat op het spel van Marcel, kreeg steeds vaker het initiatief. Kortom, hij was zonder dat hij het zelf misschien door had Marcel aan het slopen. Het werd uiteindelijk 6-6 en dus tijd voor een tiebreak. Branco had ineens de beste papieren want Marcel leek gesloopt. Daar waar mogelijk nam Marcel zijn rustmomenten, op een gegeven moment hing hij zelfs al in de hekken. Wilde Marcel deze partij nog winnend afsluiten dan moest hij deze tiebreak wel winnen want een supertiebreak was nagenoeg zeker naar de conditioneel sterkere Branco gegaan. En kansen op deze supertiebreak heeft Branco zeker gehad want hij kreeg tot 3 of 4 keer toe een setpoint, maar geen van al deze setpoints wist hij te benutten. Bij een stand van 11-10, we hebben hier over gewone tiebreak lukte dat Marcel even na half een in de nacht van donderdag op vrijdag wel. Winst dus voor Marcel. Vanavond moet Marcel meteen weer aan de bak. Dan wacht hem met Joost Swart als tegenstander weer een marathonpartij.